People should learn to promote the good in politics and ignore the bad : அரசியலில் நிரந்தர எதிரிகளும் இல்லை நிரந்தர நண்பர்களும் இல்லை என்று கூறுகின்றனர். ஏமாற்றுவதற்கு என்ன ஒரு கேவலமான சாக்கு. சிறிய மாநிலங்களான கோவா, மணிப்பூர், மத்தியப் பிரதேசம், மகாராஷ்டிரா, கர்நாடகா உள்ளிட்ட பெரிய மாநிலங்களாகட்டும், இப்போது பீகார் ஆகட்டும். எல்லாமும் அரசியல் சந்தர்ப்பவாதேமே. ஜனநாயகம் வெற்றிகரமாகச் செயல்படும் வகையில், தேர்தலை அடிப்படையாகக் கொண்ட 5 ஆண்டு பிரதிநிதித்துவ அரசு முறை அரசியலமைப்பில் வகுக்கப்பட்டுள்ளது. இது 1835 நாட்களைக் கொண்டது. பொதுவாக ஒரு கட்சியும் அதன் மக்கள் பிரதிநிதிகளும் அதன் கொள்கைகள், சித்தாந்தங்கள், கருத்துக்கள், வாக்குறுதிகள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் 5 ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்து மீண்டும் தேர்தலில் போட்டியிடுவார்கள். ஒரே கட்சி அல்லது அதன் செயல்பாடுகளில் மக்கள் திருப்தி அடையவில்லை என்றால் வேறு கட்சியோ அல்லது வேறு ஏதேனும் கட்சியோ வெற்றி பெறுகிறது. அது ஒரு அமைப்பு.
ஆனால் இப்போது இந்த 5 ஆண்டுகளில் மக்கள் பிரதிநிதிகள் அரசியல் சட்டத்திற்கு விரோதமாக (Unconstitutional), செய்யக்கூடாத, மனிதாபிமானத்திற்கு எதிராக நாடகமாடத் தொடங்கிவிட்டனர். சட்டத்தை ஊடுருவி சில இடங்களில் கேடயமாகவும் வேறு சில இடங்களில் நேரடியாகவும் மக்களின் வாக்குகளைப் பெற்று முதுகில் குத்துவது பொதுமக்களுக்குத் தெரியாமல் இருக்கும் வகையில் மிக நுட்பமாக இது செய்யப்படுகிறது. மீண்டும் கடவுள் மதத்தின் பெயரால் அதிகாரப் பிரமாணமும், ரகசியக் காப்புப் பிரமாணமும் எடுப்பது மீண்டும் ஊழலுக்குக் கைகொடுக்கிறது.
என்ன ஒரு ஏமாற்று. ஓரிரு ஆண்டுகளில் ஒரு கட்சியின் சித்தாந்தத்தை சொல்லிவிட்டு இன்னும் 2 ஆண்டுகளில் வேறு ஒரு கட்சியின், தாங்கள் எதிர்த்த கட்சியின் காலடியில் பணிந்து நிற்கிறது. காங்கிரஸ்,பாஜக, திமுக, அதிமுக, ஐக்கிய ஜனதா தளம், மதசார்பற்ற ஜனதா தளம் சிவசேனை என எந்த கட்சியாக இருந்தாலும் அதிகாரத்திற்காக ஒரு சித்தாந்தத்தை நியாயப் படுத்துவதை (Justifying an ideology for the sake of power) ஒரு போதும் மன்னிக்க முடியாது. இந்த போன்று பதவிக்காக கட்சி மாறுபவர்கள், கொள்கை மறப்பவர்கள், இந்திய சுதந்திர தினத்தில் தேசியக் கொடியை ஏற்றுவதற்கு தகுதியற்றவர்கள் என்பதனை யாரும் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளக்கூடாது.
தவறுகள் நடக்காமல் தடுப்பதற்கு அரசியல் சட்டமும் மதமும் உள்ளன. நல்ல மனமும் அறிவும் உள்ளவர்களுக்கு சட்டமோ மதமோ தேவையில்லை. ஏனென்றால் ஒரு உண்மையான நாகரீக மனிதன் விழிப்புணர்வுடன் வாழ்கிறான். அந்த அறிவில் சட்டம், மதம் அனைத்தும் மறைந்தும், மறந்தும் உள்ளது. மோசடி செய்பவர்களை பயமுறுத்தவும் தண்டிக்கவும் மட்டுமே சட்டத்தின் மதம் தேவை. அந்தச் சட்டங்களையும், மதங்களையும் அநீதிக்கு பாதுகாப்பாக பயன்படுத்துபவர்களை என்னவென்று அழைப்பது? ஒன்றை தெளிவுபடுத்த வேண்டும். அரசியல் என்பது, ஏமாற்றுதல், துரோகம், மோகம், காமம், சுயநலம், அனைத்தையும் உள்ளடக்கிய அதிகாரம் என்பது அல்லது சேவை, தியாகம், நேர்மை, திறமை, உழைப்பு, (Service, sacrifice, honesty, skill, hard work) மனிதநேயம், தன்னலமற்ற சிறந்த களம் என்ற மற்றோன்று.
நிரந்தர எதிரிகளும் இல்லை நிரந்தர நண்பர்களும் இல்லை (There are no permanent enemies and no permanent friends) என்று சொல்வது உங்கள் தனிப்பட்ட வாழ்க்கை அல்ல. பகை நட்பு முக்கியமில்லை. இவை குடும்ப உறவுகள் அல்ல. உங்கள் வசதிக்கேற்ப பகை அல்லது நட்பை வளர்ப்பது பொதுப் பொறுப்பு. 3 அல்லது 4 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை தேர்தல் நேரத்தில் சாமானியர் அல்லது ஏழை எளியவர்கள் பணம் பெறுவதையும், சாராயம், மதுக் குடிப்பதை கேவலம் என்று என்று கூறிக் கொண்டே அரசின் கஜானாவைச் சூறையாடுவது நகைப்புக்குரியதல்லவா?. அதுதான் அரசுகளின் சாதுரியமான கொள்கையா?. இந்த நாட்டின் வளர்ச்சி மற்றும் மதிப்புகளை விரும்பும் அனைவரும், நல்லதை ஊக்குவிக்கவும், கெட்டதை புறக்கணிக்கவும் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். இல்லை என்றால் நாமும், நமது சமுதாயமும், நாடும் கெட்டுக் குட்டிச் சுவர் ஆகிவிடும். இதனை அனைவரும் உணர வேண்டும். நாட்டுப் பற்றோடு, நாட்டின் வளர்ச்சியிலும் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.