உடுப்பி: coconut shell : கலைஞரின் கையில் கல் அழகிய சிற்பமாகிறது. ஒரு மரத்துண்டு ஒரு தச்சரின் கைகளில் அழகான தளபாடமாகிறது. ஆனால் விறகுக்காகப் பயன்படுத்தப்படும் தேங்காய் மட்டை இந்தக் கலைஞரின் கைகளில் கலை உலகைத் திறக்கிறது. ஆம், மிகவும் அரிதான நாட்டுப்புறக் கலையான கெரேட் கலையின் பயிற்சியாளரான உடுப்பியைச் சேர்ந்த வெங்கட்ரமண பட் அவர்களின் சாதனையின் கதை இது.
வழிபாட்டுச் சடங்குகளுக்கோ அல்லது சுவையான உணவுகள் தயாரிப்பதற்கோ தேங்காய் தேவை (Coconut is needed for religious rituals or for preparing delicious food). கொட்டையிலிருந்து தேங்காயைப் பிரித்த பிறகு, மீதம் இருப்பது மட்டை தான். எல்லோரும் அதைப் பயனற்ற பொருள் என்று தூக்கி எறிந்து விடுகிறார்கள். அல்லது அடுப்பிற்கு விறகாக பயன்படுகிறது. மறுபுறம், உடுப்பியைச் சேர்ந்த வெங்கடரமண பட், தேங்காய் மட்டைகளில் இருந்து கவர்ச்சிகரமான கலைப் படைப்புகளை தயாரித்து விலைக்கு வாங்கியுள்ளார். இவர் தனது ஹரே கிருஷ்ணா ஆர்ட் கேலரியில் தேங்காய் மட்டையில் 95 க்கும் மேற்பட்ட கலைப் படைப்புகளை உருவாக்கியுள்ளார்.
இவரின் ஒவ்வொரு படைப்பும் அருமை. வேத விநாயகர், விவேகானந்தர், கணிதக் கோட்பாடு, இயேசு கிறிஸ்து, காந்தி ஆசிரமத்தின் குரங்குகள் (Vedic Vinayaka, Vivekananda, Mathematical Theory, Jesus Christ, Monkeys of Gandhi Ashram), ஐயப்பன், கீதோபதேசம், லக்ஷ்மி விக்ரஹம் போன்றவை இவரது கலைத் திறமைக்கு சான்றாகும். ஆனால் எல்லோரும் முதுகைத் தட்டிக் கொண்டு முதுகுவலியை அடைந்தார்கள், அவர்கள் வாழ்க்கைக்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை.ஜெரட்டில் உள்ள சிறப்பு பிளாஸ்டிக் மற்றும் நார்ச்சத்து காரணமாக, எந்த பூச்சியாலும் அதை கெடுக்க முடியாது. இதன் காரணமாக, இந்த நீண்ட கால கெரெட் கலை ஒரு விலை மதிப்பற்ற இயற்கை பொருள்.
கடந்த 53 ஆண்டுகளாக இத்துறையில் சிறப்பாக செயல்பட்டு வரும் அவர், அரசிடமோ, தனியாரியிடமோ எந்த உதவியும் கிடைக்க வில்லை (No help was received from the government or the private sector). அவருக்கு உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டு ஒருமுறை மாரடைப்பு ஏற்பட்டது. ஆனால் இது அவரது கலை ஆர்வத்தை சிறிதும் தடுக்கவில்லை. இந்த கலைப்படைப்புகள் மூலம் கிடைக்கும் வருமானத்தில் வாழ்க்கை நடத்துவது கடினம். உடுப்பி அலேவூரில் மனைவியுடன் வசித்து வரும் இவருக்கு கலை ஆர்வலர் ஒருவர் அடைக்கலம் கொடுத்துள்ளார். அந்த வீட்டில் தனது படைப்புகளை வைத்திருந்தார்.
ஒவ்வொரு கலையையும் உருவாக்க சில நாட்கள் அல்லது மாதங்கள் ஆகும். இது ஒரு தனித்துவமான கலையாக கருதப்படுகிறது. ஆனால், இவை எதுவும் சம்பந்தப்பட்ட துறைகளின் கவனத்திற்கு வரவில்லை என்பது வேதனைக்குரியது. அத்தகைய அபூர்வ கலைஞரை சம்பந்தப்பட்ட அரசு துறை அங்கீகரித்து கௌரவிக்க வேண்டும் (Let the rare artist be recognized and honored by the concerned government department). குறைந்த பட்சம் கலைஞர்களுக்கு வழங்கப்படும் மாத சம்பளத்தையாவது பெற்றுத்தர வேண்டும். இக்கலை அடுத்த தலைமுறைக்கும் சென்றடைய வேண்டும். இதற்கான முயற்சியை அரசு செய்ய வேண்டும் என்பதே அனைவரின் விருப்பம்.